czwartek, 27 października 2016

Suliła

Po deszczowym tygodniu nadeszła słoneczna niedziela, idealna na fotografowanie złotych buków. Ruszamy w Bieszczady! Co prawda nie te wysokie, bo Nuna trochę przesadziła z nadmorskimi spacerami i przeciążyła kolano ale i tu buki "płonęły" jak należy.

Kręta beskidzka droga zawiodła nas do Turzańska





Turzańsk może się poszczycić piękną prawosławną cerkwią pod wezwaniem  Michała Archanioła, wpisaną na listę UNESCO z najwyższą w polskich Karpatach wolnostojącą dzwonnicą.




W planach miałyśmy trasę opisaną przez Andrzeja Banacha , czyli Suliła i powrót "górą" przez Wysoki Wierch. Ruszyłyśmy przez wieś ku Przełęczy


W nagrodę za włóczenie się po niepopularnych szlakach, spotkała nas taka niespodzianka:


Oskubałyśmy z Dagą krzaczek do zera, nic nie mogło nas bardziej ucieszyć, niż ta odrobina cierpkich tarninowych śliweczek :)






Widok na turzańską dolinę


I oto jesteśmy na Przełęczy pod Suliłą



Suliła




Czy tą drogą jeździł do swojego dworu w Kalnicy Wincenty Pol?



Ruszamy niebieskim szlakiem, po drodze podziwiając piękne widoki





Droga na Chryszczatą


Panorama z Przełęczy ku Bieszczadom (z prawej strony majestatyczna Chryszczata)


Zbliżenie na Łopiennik


Raz jeszcze Chryszczata z nieco innej perspektywy, z podejścia na Suliłę


Z południa nadciągały ciemne chmury i przez chwilę zastanawiałyśmy się czy nie wracać. Jednak zaryzykowałyśmy i było warto.

Las bukowy przywitał nas złotem





Padalce jeszcze nie śpią?


Doszłyśmy do przekaźnika na szczycie, później zeszłyśmy jeszcze kawałek niebieskim szlakiem aż do miejsca, gdzie skręca on w prawo i udałyśmy się ścieżką w lewo, słusznie mniemając, ze wyjdziemy na rozległe łąki.


Widok na Zachód, w stronę Beskidu Niskiego


Troszkę się pochmurzyło ale deszcz nas ominął. Malowniczymi łąkami Wysokiego Wierchu zeszłyśmy do Turzańska.












Polanki nad Turzańskiem



Rzepedź a w dole widoczne wieże cerkwi w Turzańsku




Ostatnie promienie słońca


I jesteśmy z powrotem przy cerkwi



Pozdrawiam serdecznie :)

9 komentarzy:

  1. Jakie wspaniałe widoki. Na szczęście i ja mam piękne bukowe lasy więc wiem jaki to jest urokliwy widok.
    Zauroczyły mnie zdjęcia. A ta cerkiewka jak perełka. Dziękuje za możliwość poczucia tej przestrzeni.

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękne jesienne zdjęcia :) Nam pogoda pokrzyżowała szyki i z jesiennego wyjazdu w Bieszczady nici :(

    OdpowiedzUsuń
  3. Niezmiennie podziwiam Twe zdjęcia. My pod Chryszczatą jeździmy na grzyby, ale tej jesieni byliśmy tylko raz i z miernym efektem. Kilka prawdziwków, a rydzy wtedy jeszcze nie było.

    OdpowiedzUsuń
  4. Aniu, Aleksandro, Kasiu i Kamilu, Antonino - dziękuję :) Uwielbiam jesień, tę najbardziej fotogeniczną porę roku. Szkoda tylko, że w tym roku aura wyjątkowo kapryśna.
    Suliła może i niepozorna ale za to bardzo widokowa, idealna na mały spacer.

    Pozdrawiam Was serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. piękna wędrówka, pogratulować pogody, mi ta jesień wybitnie się niefarci. Może choć zima będzie śnieżna i pozwoli powędrować po Pogórzu bez uprawiania surviwalu ;)
    Pozdrawiam
    Maciej

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytałam niedawno, że zima ma być mroźna i śnieżna. Ustalono to na podstawie badań pokrywy śnieżnej na Syberii - jest wyjątkowo duża. Ale w zeszłym roku też zapowiadali "zimę stulecia" :)
      Pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  6. Och, Maniu, co za widoki! ależ utrafiłaś z pogodą! no i starka będzie; pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W rzeczy samej Maryniu, będzie się czym rozgrzewać w ponure zimowe wieczory :_
      Serdeczności

      Usuń