Hej, las rymanowski za mgłą,
a mnie dzisiaj jechać do Krakowa
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
czemuż mi to oczy zaszły łzą,
czemuż słońce za chmury się chowa?
Hej, gospodarz myje powóz na drogę,
spakowane koszyska już stoją,
jeno rozpierzchłych myśli sprząc nie mogę
ni w podróżny tobołek związać żałość moją.
Jeden mi się podobał ten las, jako ściana
stał przede mną posępny, dumny, tajemniczy,
była weń uroczystość set-letnia chowana,
milczał, a mnie zdawało się, że pieśnią krzyczy.
Że tam stały w stal zbroic rycerze zakute,
ślepcy, króle i giermki, i lirni, i dziady,
że kniaź Kiejstut, gdy swoją poimał Birutę,
tak mnogie może wodził w orszaku gromady -
Czemuż stoją i patrzą, i za mną się wleką,
Chór tajemny, ponury, przeszłości przeklętej,
czego chcą - ?! - Boże - czegoż łzy po twarzy cieką -
ja nie rozumiem ich - nie jestem święty.
Bądźcie zdrowe, przeszłości uroczyste cienie,
wszak żywym jest świat żywy, a Sztuką świat myśli.
I kniaź, i zbrojne roty - - to było marzenie - - -
- - - - - - - - - - - -
Tak wszelką wielkość duszy cenzor mały skryśli.
( http://literat.ug.edu.pl/wyswier/007.htm )
Być może poetę zainspirowały opowieści o pobliskim Zamczysku, podobno przed wiekami stał tam warowny gród strzegący kupieckiego szlaku.
Fragmenty tego wiersza recytowałam na jakiejś kolonijnej uroczystości w zamierzchłych czasach, pamiętam go do dziś
My powędrowałyśmy na Wołtuszową
 | ||
| w dole rymanowskie osiedle Na Słoneczmym Stoku i domy pod wyciągiem a na horyzoncie Krosno |
Większość drzew zgubiła już liście, spóźniłyśmy się o jakieś dwa tygodnie
Mimo niedzieli i pięknej pogody niewiele osób poszło w nasze ślady. Pewnie bardziej zainteresował ich targ staroci na deptaku. A w lesie cicho i pięknie
 | ||
| czas na deser :) |
 |
| w oddali Cergowa |
 |
 |
| jesienne szelszczenie :) |
