Ja z powodu Reisefieber byłam na nogach już przed piątą i gdy przyjechałam po Nunę jeszcze była w pidżamie ale kto rano wstaje, ten ma taką oto drogę do samego Mucznego:
Ruszamy na szlak
Niestety, lisów nie napotkałyśmy
Niestety takich powalonych drzew było więcej, to chyba efekt potężnej wichury
Wychodzimy ponad granicę lasu
W dolinie pozostało Muczne
Buki zgubiły większość liści, znaczy się zima już blisko?
Rawki i Połonina Caryńska
Wędrujemy grzbietem Bukowego Berda
Jeszcze jedno spojrzenie na Caryńską
przed nami Krzemień
Z Krzemienia do Przełęczy Goprowców schodzi się po upiornych schodkach, podobno jest ich 900 (tak przynajmniej twierdził napotkany turysta)
Jakby tego było mało, na widoczną w oddali Tarnicę prowadzi kolejny zestaw schodków. W pewnym momencie zaczęły mi się trząść kolana no ale cóż się dziwić, do domu wchodzę po 10 schodach :)
Trudy wędrówki rekompensowały rozległe widoki - poniżej Krzemień, Halicz i Rozsypaniec
A oto i Tarnica
Widok na Wschód
i widok na Zachód - na pierwszym planie Szeroki Wierch, w tle od lewej Rawki i obie Połoniny
Wracałyśmy niestety tą samą drogą (przez mękę schodków)
Poniżej podejście na Bukowe Berdo od strony Krzemienia
Caryńska otula się mgłami
Wygląda na to, że to już koniec złotej jesieni, synoptycy zapowiadają ochłodzenie i słotne dni. Ja jednak mam nadzieję na piękny listopad.
Pozdrawiam serdecznie
Lubię ten szlak z Mucznego:-)
OdpowiedzUsuńWystarczyło kilka dni i już po liściach, ale nie martw się, Maniu, za chwilę będą złocić się modrzewie; pamiętam Twoje zdjęcia z Beskidu Niskiego:-)
Ponoć Bieszczady w ten właśnie feralny weekend zakorkowały się, co spotykam znajomych, to sklinają, na czym świat stoi, właśnie na te korki; dopiero po długim czasie policja pomogła je rozładować; warto bywać w górach w powszedni dzień:-) pozdrawiam serdecznie.
Też go lubię, godzinka i jesteś na szczycie :)
UsuńKolega w zeszłą niedzielę szedł taką trasą jak my i niestety wrócił się spod Tarnicy bo kolejka go zniechęciła. Do tego wracał do Krosna ponad 4 godziny. Ja nie lubię tłoku na szlaku a i duży ruch na szosie mnie stresuje. Te 142 km do Mucznego to była najdłuższa trasa w mojej sześciomiesięcznej karierze kierowcy. Jestem z siebie dumna, bo zaliczyłam wszystkie serpentyny :) Z powrotem prowadziła Nuna bo długie nocne jazdy jeszcze nie dla mnie.
Serdeczności
Gratuluję świeżego prawka, no i samodzielnej jazdy w Bieszczady:-) też nie lubię jeździć nocą, a mąż z kolei woli, bo mówi, że wszystko widzi w światłach:-)
UsuńWłaśnie wróciliśmy z Maramureszu, znowu powrót nocą, dla mnie drzemiącej obok w fotelu minął szybko, ale jako kierowca wracalibyśmy chyba 3 dni:-)
Och Maramuresz! Jakże Wam zazdroszczę!
UsuńJestem pod wielkim urokiem widoków i wspaniałych zdjęć. Widok i opis schodków przeraził mnie chociaż tylko siedziałam na sofie. Bieszczady o tej porze roku są piękna. Zresztą Karkonosze też są obecnie jeszcze kolorowe, chociaż susza nie oszczędziła lasów. Równie przeżywają najazd turystów. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńDziękuje :) Te schodki niby maja zapobiegać erozji szlaków ale za to bardzo utrudniają wędrówkę.
UsuńU nas też widać skutki suchego lata, woda w potokach ledwo zakrywa kamienie a i Jezioro Solińskie podsycha.
Pozdrawiam serdecznie