A tam czeka połonina...

Bardzo trudno skupić się na pracy, gdy piękny wyż wyzłaca buki w Bieszczadach. Jak to śpiewają Wołosatki -  "Czujesz, że już miasta masz po uszy a tam czeka połonina, słońce daje znak". Nuny nie trzeba było długo namawiać, zapakowałyśmy się do jej czerwonej rakiety i śmignęłyśmy bladym świtem do Wołosatego.

Ponieważ to tydzień zaduszny, zapaliłyśmy lampkę na cmentarzu w Wołosatem

i troszkę dygocąc z zimna ruszyłyśmy na Tarnicę

Bieszczadzkie złoto

Przerwa śniadaniowa - paszteciki ze szpinakiem wg przepisu Marii z Pogórza

A później zaczęły się budzące wiele kontrowersji schody

Jak tu będzie zimą?

Daleko w dole zostało Wołosate

A my już podziwiamy fantastyczne widoki z Tarnicy

Tego dnia była w górach piękna inwersja - w dolinach ziąb sakramencki a na szczytach iście letnie temperatury. Na dodatek była doskonała widoczność, można było zobaczyć wynurzające się z mgły szczyty Tatr Bielskich (przydałby się lepszy obiektyw).

Wetlińska i Caryńska

Bieszczady Wschodnie

Mogłabym cały dzień siedzieć na Tarnicy i podziwiać widoki ale przed nami jeszcze długa droga, więc ruszamy dalej.

Przełęcz Goprowska

a za nią połoniny

Tarnica z drugiej strony

Od prawej - Krzemień, Bukowe Berdo i Kopa Bukowska

Halicz

Między Tarnicą a Krzemieniem Połonina Caryńska a za nią Wetlińska

Bieszczady Wschodnie - czy to aby Pikuj wyłania się z mgły?

Ta malownicza droga prowadzi na Kińczyk Bukowski. Niestety jak widać jest to tez granica z Ukrainą wiec wstęp wzbroniony.

I niestety trzeba wracać. Jeszcze tylko dwie godziny przez las po kamienistej drodze (mijający nas na quadzie pogranicznik nie chciał nas zabrać na stopa :)

Im niżej tym zimniej

Ostatki bieszczadzkiego złota.

Do Wołosatego zeszłyśmy tuż po zmroku.
Piękna to była wycieczka. Idealna pogoda, fantastyczne widoki, ludzi na szlakach niewielu a cisza w lesie aż w uszach dzwoni. Dlatego warto odwiedzać Bieszczady późną jesienią.

Pozdrawiam serdecznie